پایان نامه دوره کارشناسی ناپیوسته حسابداری
فصل اول
بررسی ریسک و کارایی حسابداری شرکتهای مالی در طی بحران بدهی
-1- مقدمه
1-2- بحران بدهی
بحران بدهی سال 2007- 2005 به عنوان بدترین نگرانی موجود در ایالات متحده از رکود اقتصادی بزرگ در طی دهه ی 1930 شناخته شد. از آنجا که تاثیر کلی بحران های بدهی مشخص نیست، تقاضا برای بررسی تفاوت های میان شرکت های مالی کنترل کننده ی بحران قوی است. این تحقیق به بررسی کارایی متمرکز بر مشخصات شرکت ها و شرکت های مالی می پردازد. اولین بند از مقاله بر تاثیر کارایی بر موقعیت ریسک ایجاد شده با انگیزه های سهام سرمایه مربوط می شود. دومین بند هم بر تاثیر کارایی ریسک مدیریت با ساختار شرکت و سیستم مدیریت حسابداری مربوط می‌شود.
1-3- ریسک های غیر قابل مشاهده
می توان گفت که انتخاب ریسک شرکت و توانایی مدیریت ریسک آنها ، تفاوت در کارایی را در طی بحران بدهی شرح می دهد. با این وجود، ریسک های غیر قابل مشاهده ی شرکت ها بر کارایی آنها اثر می گذارد. این تحقیق بر این فرض است که بحران اعتباری شوک منفی بر سیستم مالی می باشد. این شوک موقعیت ریسک و مدیریت را از طریق کارایی آن نشان می دهد، یعنی شرکت هایی که ریسک بالاتری دارند و یا مدیریت ریسک ضعیف تری دارند ، بدتر عمل می کنند.
1-4- بند 1: انتخاب شرکت های در خطر
اولین بند این مقاله انگیزه های ذخیزه کردن را توسط CEO و مدیر مالی شرکت و چگونگی شرح کارایی آن نشان می دهد. این نظریه نشان می دهد که انگیزه های سهام سرمایه به تاثیر انگیزشی بر مدیریت و بر مقدار تلاشی که باید انجام شود و مقدار حذب ریسک اثر می گذارد. این نتایج از تحقیق ، نشان دهنده ی کارایی در طی بحران بدهی بوده و به نوع انگیزه های سهام سرمایه بستگی دارد. این نتایج شواهدی را نشان می دهد که منجر به کارایی کمتر در طی بحران بدهی و مالکیت موجودی با کارایی بالا است. این نتایج رابطه‌ی مثبت انتخاب و برآورد ریسک شرکت ها و مالکیت بازار را که تاثیر منفی بر ریسک شرکت دارد هم نشان می دهد.
1-5- بند 2: مدیریت ریسک شرکت
بند دوم به شرح ساختار شرکت و سیستم مدیریت حسابداری مربوطه می پردازد و این دو مشخصات شرکت ها تفاوت های کارایی را شرح می دهند. نظریه ها نشان می دهد که این مشخصات شرکت ها به مدیریت ریسک مربوط می شود. بحران بدهی شوکی را برای محیط و کارایی در طی بحران نشان داده و توانایی شرکت را در مدیریت ریسک شرح می دهد. این مساله نشان می دهد که شرکت هایی با ساختارهای انعطافی و تناسب میان سیستم های حسابداری مدیریت و ساختار آنها در طی بحران بدهی ، بهتر عمل می کنند.
1-6- محدودیت‌های پایان‌نامه
اولین محدودیت این تحقیق ماهیت غیر قابل مشاهده ی ریسک می باشد. در بیشتر موارد ، نتایج تحقیقنشان می دهد که مشخصات شرکت ها به شرح کارایی ریسک مربوط است. خواه ریسک انتخابی باعث مشخصات شرکت شود، در صورتی که مشخصات شرکت باعث ایجاد ریسک شوند، و یا حتی در مواردی که باعث ایجاد تفاوت در کارایی شوند، فراتر از طرح این تحقیق می باشد. دوم آنکه ، بحران بدهی، که باعث ایجاد محیط بررسی پرباری است، ارتباط زیادی دارد که به دوره های زمانی دیگر مربوط نمی شود. درپایان باید گفت که این پایان نامه بر یک صنعت تمرکز دارد. این مساله این توانایی را به من داد تا محیط صنعتی خاصی را مانند از کنترل دولت خارج کردن بررسی کنم که عمومیت یافته ها را در صنایع دیگر محدود نمی کند.
فصل دوم
انگیزه‌ها و کارایی موجود بر مبنای موجودی در طی بحران اعتباری
2-1- مقدمه
در اواخر دهه ی 2000، زمان آشفته ایی برای بازارهای مالی بود. آنچه که به عنوان بحران گرو گذاشتن شروع شد، در آمریکا برای صنایع و کشورهای دیگر به سرعت منتشر شد. دوره های تجاری متاثر از اندوه بازارها و سرزنش های بسیار زیاد بازارهای مالی می باشند. Businessweek در این باره
می نویسد: «... قطع اعتبار بازار در اواخر ورشکستگی wall street آغاز شد. نگرانی در مورد
بدهی های زیاد باعث شد که سرمایه گذاران از موجودی مالی گریزان باشند. در حالی که شرکتهای آمریکایی تیتر اخبار و ورشکستگی های بازار را در مورد جریان زیاد مجله های خارجی می‌نوشتند، به چشم اندازه تاریک اضافه می شدند. روزنامه ی بریتانیایی می نویسد که بانک های انگلستان به چهار بانک مرکزی بزرگ در سراسر جهان ملحق شدند. . . در عملکرد های فوری می‌توان 50bn را در بازارهای مالی مشاهده کرد که در خرکتی طراحی شده برای جلوگیری از بدتر شدن بدهی ها از خط اقتصاد جهانی خارج شدند. با این وجود همه ی این موارد برای موسسات مالی که قادر به حفظ خود و غرق ننشدن این حیطه نبودند و در این آب های متلاطم شنا می کنند. البته، این سوال پیش می آید که بانک ها چه تاثیری بر طوفان های مالی دارند؟ اقتصاد دان ها به این نکته توجه کردند که در صورتی که بانک ها زیان کمتری متحمل شوند، قانونگذاران و سیاستمداران سوالات پایه ایی می‌پرسند. آیا بانک ها مجاز به این مقدار بدهی می باشند؟ آیا آنها می توانند ارزیابی هایی از ریسک‌های اجرایی خود داشته باشند؟