تعریف حسابها»
1 دارایی ها:
داراییها منابع اقتصادی هستند که برای بلند مدت به وسیله شخصیت حسابداری کنترل می‌شود و بهای تمام شده آن در زمان تحصیل به طور عینی یا واقعی قابل اندازه گیری است:
اقلام هنگامی منبع اقتصادی محسوب می‌شوند که منابع آتی برای شخصیت حسابداری داشته باشند. منابع معمولاً در صورت داشتن یکی از سه شرط زیر دارای منابع آتی هستند: 1 پول نقد یا قابل تبدیل به پول نقد باشند. 2 کلایی باشد که انتظار فروش آن برود. 3 انتظار برود که در آینده در ضمن فعالیت شرکت مورد استفاده قرار گیرد.
داراییهای جاری:
این داراییها شامل وجوه نقد و سایر داراییهاییست که به طور معقول انتظار می رود در دوره گردش عملیاتی یا یک سال (هر کدام طولانی تر است) به نقد تبدیل شده یا فروخته و یا به مصرف برسد.
داراییهای غیر جاری:
به سرمایه گذاری بلند مدت ، اموال ، ماشین آلات ، تجهیزات ، داراییهای نامشهود و سایر داراییها طبقه بندی می‌شود که در فعالیت ها و عملیات مؤسسه مورد استفاده قرار می‌گیرند و عمر مفید بیش از یک سال دارند.
انواع ماشین آلات و تجهیزات: که شامل داراییهای مشهود است که عمر مفید نسبتاً طولانی دارند اصطلاح داراییهای ثابت نیز بر این مورد به کار می‌رود. واحدهای تجاری معمولاً این داراییها را برای استفاده در جریان تولید کالاها و خدمات خریداری می‌کنند. اگر داراییها برای فروش مجدد تقسیم یا خریداری شوند به عنوان موجودیها طبقه بندی می‌گردند اگر چه دارای عمر مفید طولانی باشند.
2 بدهیها:
به طور کلی تعهدات فعلی شخصیت حسابداری برای پرداخت پول یا ارائه کالا و خدمات در آینده است. بدهیها معرف ادعا یا حقوق اشخاص ثالث نسبت به داراییهای شرکت تجاری می‌باشد. بدهیها بر حسب رقم قابل پرداخت در تاریخ تهیه ترازنامه (بیلان) و بهره‌های انباشته تا آن تاریخ ثبت می‌شود.
بدهیهای جاری:
این بدهیها تعهداتی است که انتظار می‌رود از محل داراییهای جاری یا از محل ایجاد سایر بدهیهای جاری تسویه شود.
حساب پرداختنی تجاری: مصرف مطالبات فروشندگان کالا و خدمات به شخصیت حسابداری است آن گروه از بدهیها که پشتوانه آن اسناد قانونی است اسناد پرداختنی نامیده می‌شود.
3 درآمدها:
عبارتست از مبلغی که بابت ارائه خدمات به مشتریان دریافت شده یا در آینده دریافت خواهد شد و در برخی موارد ممکن است از پیش دریافت شده باشد.
4 هزینه ها:
هزینه عبارتست از مبلغ پرداخت شده یا قابل پرداخت بابت خدمات دریافت شده.
5 سرمایه:
عبارتست از حق یا ادعای مالی ، مالک یا مالکین نسبت به داراییهای یک واحد اقتصادی و سرمایه ماهیت بستانکار دارد.
ترازنامه:
وضعیت مالی یک شخصیت حسابداری را در یک لحظه معین نشان می دهد. گاهی به آن عنوان صورت وضعیت مالی نیز اطلاق می‌گردد. لذا ترازنامه یک گزارش وضعیت موجود محسوب می‌شود. ارقام مندرج در تراز نامه بر حسب پول بیان شده و تنها مواردی را منعکس می‌کند که قابل اندازه‌گیری باشد.
دو طرف ترازنامه الزاماً با یکدیگر مساوی است و این ناشی از دو طرفه بودن حسابها و معادله اساسی حسابداری است بنابراین این تساوی هیچ مفهومی در سلامت اقتصادی و مالی واحد تجاری ندارد و نباید در آن نتایج غیر صحیح گرفته شود.
صورتحساب سود و زیان:
یکی از گزارشهای حسابداری که درآمدهای فروش و هزینه های یک دوره مالی را تلخیص می‌کند صورت حساب سود و زیان می‌باشد از لحاظ فنی صورتحساب سود و زیان در رده پایین تر از ترازنامه قرار می گیرد ، زیرا این صورت مشروحاً اقلامی را منعکس می‌کند که نتیجه عملیات شخصیت حسابداری در یک دوره مالی است و موجب تغییر در یکی از اقلام مشخص ترازنامه یعنی سود انباشته می‌گردد.
هر چند از دیدگاه عده‌ای از حسابداران و استفاده کنندگان صورتهای مالی اطلاعات مندرج در صورتحساب سود و زیان به مراتب مهم تر از اطلاعات منعکس در ترازنامه است زیرا صورتحساب سود و زیان نتایج عملیات را گزارش می‌کند و دلایل سودآوری شرکت را نشان می‌دهد.
صورتحساب سود و زیان از اقلام زیر تشکیل یافته است:
درآمد فروش ناخالص ، برگشت از فروش و تخفیفات ، تخفیفات نقدی فروش ، سایر درآمدها ، بهای تمام شده کالای فروش رفته ، سود ناخالص ، هزینه‌ها و سود خالص.