مقدمه :
بانک های اطلاعاتی حاوی حجم بسیار زیادی از داده هایی هستندکه چنانچه به دست اشخاص غیر مسئول برسند، می تواند برای شرکت وافراد شرکتتان بسیارزیان آورباشدSQL . سرورسیستم امنیتی با استحکامی دارد که به شما امکان می دهد تا سرویس دهنده را درسطحی قفل کنید که بتوانید دستیابی به سرویس دهنده، ودستیابی به بانک اطلاعاتی رابه ستونهای خاصی از یک جدول محدود کنید.
عناوین مهم این فصل عبارتند از:
▪ نیاز به امنیت
▪ اصول امنیت SQL سرور
▪ مدهای امنیت
▪ برقراری ارتباط با سرویس دهنده وکاربران بانک اطلاعاتی
▪ نقش ها
● نیازبه امنیت
در اینجا لازم است نیاز به امنیت را به درستی درک کنید، خطرات امنیتی از سه ناحیه متصور می شوند:
۱) فرامینی که از خارج به سیستم وارد میشوند:
مزاحمین خارجی افرادی هستند که کوشش میکنند، تا خارج ازشرکت به سیستم هایتان دستیابی پیدا کنند. این افراد به دلایل مختلف چنین کارهایی را انجام می دهند.
به عنوان مثال ممکن است این کاررا صرفا برای اذیت کردن و شوخی انجام دهند واطلاعات را به شرکت دیگری بفروشند .
۲) افرادی که در شرکتتان کار میکنند:
احتمالا متداولترین نوع مزاحمت برای سیستمتان به شمار می آیند. که انگیزه نهایی آنها، دستیابی به داده هایی است که نباید آنها را ببینند.
۳) مزاحمت تصادفی:
مزاحمت تصادفی متداول است.در این حالت کاربر وارد سیستم میشودو اطلاعات بیشتری نسبت به آنچه انتظار دارد به دست می آورد.
اصول امنیت SQL سرور
SQL سرور واژه ها ومفاهیم زیادی دارد که باید با آنها آشنا شوید.این مفاهیم شامل مراحلی است که SQL سروربا انجام آنها به یک کاربر امکان می دهد تا تحت مدهای امنیتی مختلف، که به زودی بررسی خواهند شد، با یک بانک اطلاعاتی ارتباط برقرار کنند. این واژه ها عبارتند از:
1 - ID برقراری ارتباط( Login ID): ID برقراری ارتباط، بخشی از اطلاعات اعتبارکاربراست که کاربر برای دستیابی به SQL سرور ارائه می دهد.
2 - کلمه عبور: هرکلمه عبور صرفا رشته ای ازکاراکترها است که برای اعلام اعتبارکاربری، که با یکID خاص با سرویس دهنده ارتباط برقرار می کند، به سرویس دهنده ارسال می شود.کلمات عبور خوب باید حرفی عددی باشندو طول آنها نیز حداقل 6 کاراکتر باشد.
3 - ID کاربر: یک مرحله دیگر برای دستیابی به بانک اطلاعاتی خاص است، ID برقراری ارتباط و کلمات عبور، شما را تنها به سرویس دهنده میرسانند.
اگر تا به این حد پیش روید، به هیچ یک از بانکهای اطلاعاتی آن سرویس دهنده دستیابی نخواهید داشت.
بعد از بررسی درستیID برقراری ارتباط توسطSQLسرور و تعیین اینکه کاربر مجاز به دستیابی سرویس دهنده است، وی می بایست یک بانک اطلاعاتی را برای کار انتخاب کند وبعد ID برقراری ارتباط را با تمامID های کاربری آن بانک مقایسه می کند تا اطمینان حاصل شود که کاربر به بانک اطلاعاتی دستیابی دارد.
4 -نقش ها : هر نقش روشی برای گروه بندی کاربران دارای کارهای مشابه به منظور آسان شدن مدیریت است. نقش ها در نگارش های قدیمیSQL سرور تحت عنوان گروه مطرح بودند. به جای تخصیص مجوز به هر یک از کاربران بانک اطلاعاتی، به راحتی می توانید یک نقش ایجاد کنید و بعد از قراردادن کاربران به آن نقش، مجوزها را به آن نقش تخصیص دهید.
5 - نقش برنامه کاربردی: یک نقش ویژه است که امکان دستیابی به داده های موجود در بانک اطلاعاتی را تنها به برنامه های کاربردی خاص می دهد. کاری که این نقش انجام می دهد، آن است که کاربران را مجاب می کند تا از طریق برنامه کاربردی به داده های بانک اطلاعاتی دستیابی پیدا کنند. این کار کاربران را مجاب به استفاده از برنامه کاربردیی می کند که خصوصا برای دستیابی به داده ها نوشته شده و از دستیابی برنامه های کاربردی دیگر جلوگیری میشود.
6 - گروه های ویندوزNT :امنیتSQL سرور، شدیدا بر امنیت ویندوزNT بیان شده است
گروه های ویندوزNT مستقیما به نقش هایSQL سرورقابل نگاشت هستند، از این رو هر کاربری که جزئی از آن گروه باشد، به طور خودکار بهSQL دستیابی خواهد داشت.
فرآیند بررسی اعتبار: وقتی کاربری اقدام به دستیابی به سرویس دهنده میکند، 4چیز کنترل می شود
1 - امنیت در سطح شبکه: که نخستین سطح امنیت است. کاربران در بیشتر مواقع با یک شبکه ویندوزNT ارتباط برقرار خواهند کرد، اما با هر شبکه دیگری که در کنار شبکه مذکور وجود داشته باشد، نیز می توانند ارتباط برقرار کنند. کاربر باید یکID برقراری ارتباط و یک کلمه عبور معتبر شبکه وارد کند و اگر نه در همین سطح متوقف خواهد شد.
2 - امنیت در خود سرویس دهنده: که دومین سطح امنیت است. وقتی کاربر به این سطح می رسد، می بایست یک ID برقراری ارتباط و یک کلمه عبور معتبربرای پیشروی ارائه کند. بسته به مد امنیتی که در سرویس دهنده به کار میبرید،SQL سرور ممکن است بتواندID برقراری ارتباط با ویندوزNT را تعیین نماید.
3 - نیاز به یکID کاربری در بانک اطلاعاتی: که سومین سطح امنیت است. هیچ کلمه عبوری در این سطح مطرح نیست. در عوض،ID برقراری ارتباط توسط مدیر سیستم باID کاربری نگاشت می شود.
4 - ارتباط امنیت با مجوزها: آخرین سطح امنیت است.SQL سرور کنترل میکند کهID کاربریی که کاربر از طریق آن به سرویس دهنده دستیابی پیدا کرده است، مجوزهای دستیابی به شیءهای مورد نظر را داشته باشد.این امکان وجود دارد که دستیابی فقط برای برخی شیءها باشدو نه تمام شیءها
مد های امنیت
SQL سروردو روش مختلف برای بررسی اعتبار کاربران ومعرفی آنها به سرویس دهنده دارد.
1 - روش نخست: بررسی اعتبار ویندوزNT : ویندوزNT می تواند از ویژگیهای بسیار بیشتری در سیستم امنیتی خود استفاده کند، از جمله: حداقل طول برای کلمات عبور، تاریخ انقضای کلمات عبور، جلوگیری از برقراری ارتباط بعد از چند اقدام ناموفق. به هنگام استفاده از این روش، کاربر برای دستیابی به سرویس دهنده نیازی به ارائهID برقراری ارتباط و کلمه عبور ندارد، در عوضSQL سرور نام کاربر را از ویندوزNT می خواهد وآن را با فهرست کاربران مجاز مقایسه می کند. مراحل زیر شما را درآماده سازیSQL سرور برای استفاده از روش بررسی اعتبار ویندوزNT یاری می کنند:
1 - .SQL Server Enterprise Manager را باز کنید وبا سرویس دهنده ای که می خواهید مد امنیتی آن را تغییر دهید ارتباط برقرار کنید.
2 - گزینه Properties را انتخاب کنید.
3 - تب Security را پیدا کنید وآن را برگزینید.
4 - گزینه Windows NT Authentication را انتخاب کنید.
5.SQL Server را دوباره راه اندازی کنید.
اصول امنیتSQL سرور
SQL سرور واژه ها ومفاهیم زیادی دارد که باید با آنها آشنا شوید.این مفاهیم شامل مراحلی است که SQL سروربا انجام آنها به یک کاربر امکان می دهد تا تحت مدهای امنیتی مختلف، که به زودی بررسی خواهند شد، با یک بانک اطلاعاتی ارتباط برقرار کنند. این واژه ها عبارتند از:
۱) I برقراری ارتباط( Login ID): ID برقراری ارتباط، بخشی از اطلاعات اعتبارکاربراست که کاربر برای دستیابی به SQL سرور ارائه می دهد.
۲) کلمه عبور: هرکلمه عبور صرفا رشته ای ازکاراکترها است که برای اعلام اعتبارکاربری، که با یکID خاص با سرویس دهنده ارتباط برقرار می کند، به سرویس دهنده ارسال می شود.کلمات عبور خوب باید حرفی عددی باشندو طول آنها نیز حداقل ۶ کاراکتر باشد.
۳) ID کاربر: یک مرحله دیگر برای دستیابی به بانک اطلاعاتی خاص است، ID برقراری ارتباط و کلمات عبور، شما را تنها به سرویس دهنده میرسانند.
اگر تا به این حد پیش روید، به هیچ یک از بانکهای اطلاعاتی آن سرویس دهنده دستیابی نخواهید داشت.
بعد از بررسی درستیID برقراری ارتباط توسطSQLسرور و تعیین اینکه کاربر مجاز به دستیابی سرویس دهنده است، وی می بایست یک بانک اطلاعاتی را برای کار انتخاب کند وبعد ID برقراری ارتباط را با تمامID های کاربری آن بانک مقایسه می کند تا اطمینان حاصل شود که کاربر به بانک اطلاعاتی دستیابی دارد.
۴) نقش ها:هر نقش روشی برای گروه بندی کاربران دارای کارهای مشابه به منظور آسان شدن مدیریت است. نقش ها در نگارش های قدیمیSQL سرور تحت عنوان گروه مطرح بودند. به جای تخصیص مجوز به هر یک از کاربران بانک اطلاعاتی، به راحتی می توانید یک نقش ایجاد کنید و بعد از قراردادن کاربران به آن نقش، مجوزها را به آن نقش تخصیص دهید.
۵) نقش برنامه کاربردی: یک نقش ویژه است که امکان دستیابی به داده های موجود در بانک اطلاعاتی را تنها به برنامه های کاربردی خاص می دهد. کاری که این نقش انجام می دهد، آن است که کاربران را مجاب می کند تا از طریق برنامه کاربردی به داده های بانک اطلاعاتی دستیابی پیدا کنند. این کار کاربران را مجاب به استفاده از برنامه کاربردیی می کند که خصوصا برای دستیابی به داده ها نوشته شده و از دستیابی برنامه های کاربردی دیگر جلوگیری میشود.
۶) گروه های ویندوزNT :امنیتSQL سرور، شدیدا بر امنیت ویندوزNT بیان شده است
گروه های ویندوزNT مستقیما به نقش هایSQL سرورقابل نگاشت هستند، از این رو هر کاربری که جزئی از آن گروه باشد، به طور خودکار بهSQL دستیابی خواهد داشت.
فرآیند بررسی اعتبار: وقتی کاربری اقدام به دستیابی به سرویس دهنده میکند، ۴چیز کنترل می شود
۱) امنیت در سطح شبکه: که نخستین سطح امنیت است. کاربران در بیشتر مواقع با یک شبکه ویندوزNT ارتباط برقرار خواهند کرد، اما با هر شبکه دیگری که در کنار شبکه مذکور وجود داشته باشد، نیز می توانند ارتباط برقرار کنند. کاربر باید یکID برقراری ارتباط و یک کلمه عبور معتبر شبکه وارد کند و اگر نه در همین سطح متوقف خواهد شد.
۲) امنیت در خود سرویس دهنده: که دومین سطح امنیت است. وقتی کاربر به این سطح می رسد، می بایست یک ID برقراری ارتباط و یک کلمه عبور معتبربرای پیشروی ارائه کند. بسته به مد امنیتی که در سرویس دهنده به کار میبرید،SQL سرور ممکن است بتواندID برقراری ارتباط با ویندوزNT را تعیین نماید.
۳) نیاز به یکID کاربری در بانک اطلاعاتی: که سومین سطح امنیت است. هیچ کلمه عبوری در این سطح مطرح نیست. در عوض،ID برقراری ارتباط توسط مدیر سیستم باID کاربری نگاشت می شود.
۴) ارتباط امنیت با مجوزها: آخرین سطح امنیت است.SQL سرور کنترل میکند کهID کاربریی که کاربر از طریق آن به سرویس دهنده دستیابی پیدا کرده است، مجوزهای دستیابی به شیءهای مورد نظر را داشته باشد.این امکان وجود دارد که دستیابی فقط برای برخی شیءها باشدو نه تمام شیءها.
برقراری ارتباط باسروس دهنده وکاربران بانک اطلاعاتی
همانند کارهای دیگری که درSQL سرورانجام می دهید، روشهای مختلف زیادی برای ایجادID های برقراری ارتباط وID های کاربری وجود دارد. نخستین روش برای انجام این کارازطریق یک ویزارد درSQL Enterprise Manager است. این ویزارد شما را گام به گام در ایجاد یک ID برقراری ارتباط ویک ID کاربری یاری می کند
روش دوم برای ایجاد ID ها، استفاده از رویه های ذخیره شده است. اگراز این روش استفاده کنید، درصورت نیاز می توانید همان ID هارا درتمام سرویس دهنده ها ایجاد کنید. آخرین روش، ایجاد مجزای آنها در SQL Enterprise Manager است.
گزینه دیگری که برای افزودن یک ID کاربر دارید، ازرویه های ذخیره شده واجرای SQL Query Analyzer است.
برای بررسی اعتباربا ویندوزNT باید ازرویه ذخیره شده sp-grantloginاستفاده کنید.
وقتی ازروش بررسی اعتبار SQL سروراستفاده می کنید،ازرویه ذخیره شده sp-addloginاستفاده کنید.
قالب sp-grantlogin به شکل زیراست:
sp-grantlogin [@loginname= ]’login’
نامی که پس از sp-grantlogin باید مشخص شود،نام کاربری ویندوزNT و نام حوزه ای است که کاربر در آن قرار دارد.
به عنوان مثال، برای اینکه کاربری به نامMrMoney از حوزهMonopoly را بهSQL سرور بیفزایید، می بایست دستور زیر را اجرا کنید:
sp-grantlogin’Monopoly/Mr Money’
دستور بالا مجوز دستیابی به بانک اطلاعاتی را به آن کاربر اعطا می کند، اما دستیابی بیشتر را برای وی فراهم نمی کند.