پایان نامه جهت اخذ مدرک کارشناسی در رشته حقوق
مقدمه:
بدون شک سازمان ملل متحد یکی از مهمترین سازمان های بین المللی میباشد که بعد از تشکیل و انحلال جامعه ملل که از دیدگاه کارشناسان به موفقیت چندانی دست نیافت توانست در پیشبرد اهداف خود به موفقیتهای نسبی دست یابد از جمله در حل و فصل بحرانهای بین المللی، کمک به آوارگان ناشی از جنگ، زلزله و … تلاش برای مهار نمودن بحران های بین المللی و داخلی که توانست کارنامه قابل قبولی را از خود ارائه نماید.
نوید ساختار سازمان ملل که حدود پنجاه و نه سال بعد از عمر این سازمان توسط کوفی عنان دبیر کل این سازمان داده شده است توانست به بحث مهمی در میان سیاستمداران تبدیل گردد سازمانی که به گفته دبیر کل سازمان ملل آقای کوفی عنان میتواند بیش از این نقش مهمی در روابط بین الملل ایفا نماید!
آنچه امروز در سازمان ملل با آن روبهرو هستیم ساختار حقوقی ناهمگون با شرایط توزیع قدرت در روابط بین کشورها است. این شرایط سبب از بین رفتن هر گونه بازدارندگی و یکسویه شدن تصمیمات این نهاد به خصوص شورای امنیت شده در حقیقت امروزه پس از تجربه جنگ دوم عراق با وجود مخالفت کشورهای جهان و حتی اعضای دائم شورای امنیت که به آن وقعی نهاد شده است این امر آشکار گردیده که تنها تعابیر موجود در منشور ملل متحده به گونهای قابلیت تقسیم را دارا میباشد که آزادی عمل خطرناکی برای اعضای دائم شورا فراهم میکند بلکه بسیاری از اصول نادیده گرفته شده و اصول فرعی جدید جای آنها را می گیرد و ذهن را با این واقعیت روبهرو میکند که حقوق تنها توجیه کننده و نه محدوده کننده قدرت را بازی میکند.
باید بپذیریم که دایناسور سازمان ملل نیاز به کوچک شدن سریع و عادلانه شدن را دارد تا بتواند حافظ صلح قلمداد گردد. صلحی که نظم و آرامش را نمایندگی میکند و نه صلح عادلانه و اگر نه باید ما شاهد شکلگیری رژیم عرفی برای اعمال قدرت باشیم و آنچه پس از فروپاشی بلوک شرق آرام آرام در حال تولید است. ولی این را نباید از نظر دور داشت که با گسترش شورای امنیت امکان دستیابی به صلحی پایدار را خواهیم داشت.
در این مقال اندک ابتدا تاریخچهای از سازمان ملل اهداف اصول آن خواهیم پرداخت و سپس بحث اصلی که راجع به تغییر ساختار سازمان ملل است را پیگیری خواهیم کرد.
مرحله بعد به سهم آفریقا از بازسازی و نقش ایران در سازمان ملل خواهیم پرداخت. بعد از آن فصلی نسبتا مهم در مورد حقوق بشر را از پیش رو خواهیم گذراند.
در آخر هم که به نتیجهگیری خواهیم پرداخت که آیا سازمان ملل اصلاح میشود و دگرگون و همچنین به نقش و عملکرد این سازمان بر قرن بیست و یکم خواهیم پرداخت.
در عراق و بسیاری از مناطق دیگر، خشونت و وحشت به عنوان عامل مرگ و رنج مردم بیگناه ادامه دارد. در ماه اوت، خود سازمان ملل بر اثر حملهای مرگبار به مقر آن در بغداد دچار مشقت گردید. ما بعضی از عزیزترین دوستان و همکارانمان را از دست دادیم. شما مردم دنیا، تعدادی از بهترین و متعهدترین خدمتگزاران خود را از دست دادید.
اما در این روز ملل متحد، اجازه دهید تا عزادار یا افسرده نباشیم. اجازه دهید به یاد آوریم همکارانمان برای چه کار در عراق حضور داشتند. آنان آنجا بودند تا به مردم عراق کمک کنند کشورشان را بعد از سالها جنگ، ستم و انزوا از نو بسازند. درست مانند سایر کارمندان سازمان ملل در دیگر کشورهای جنگ زده که به کاهش مشقت، بازگرداندن صلح و آرامش و ایجاد نهادهای جدید کمک میکنند.
ما باید به کار خدمت به بشریت در هر جا که بیشتر مورد نیاز است ادامه دهیم. ما باید به شما مردم جهان کمک کنیم تا راه حل مشترک برای مشکلات مشترک بیابیم. و چنین خواهیم کرد.
ما به تلاشهایمان برای مهار فقر، بیماری، تغییرات آب و هوایی و گسترش سلاحهای کوچک ادامه میدهیم. ما همچنین برای مبارزه تا تروریسم و اشاعه سلاحهای کشتار جمعی با یکدیگر همکاری خواهیم کرد. ما نباید برای مبارزه با این موارد، انتخابی عمل کنیم. سازمان ملل باید با تمامی این تهدیدها یکجا و بلافاصله رودرو شود.
برای اقدام موفق شاید نیاز باشد تا تغییراتی در نظام بین المللیمان شامل خود سازمان ملل متحد ایجاد کنیم. در مجموع، معتقدم سازمان ما طی پنجاه و هشت سال به بشریت به خوبی خدمت کرده، اما هرگز کامل نبوده است و شاید به راستی وقت آن رسیده که در بهبود آن بکوشیم. من تمامی دولتها را ترغیب کردم تا در این مورد فکر کنند و هیاتی از مردان و زنان خردمند را تعیین کردهام تا پیشنهاداتشان را ارائه دهند.
در پایان، این دولتها خواهند بود که تصمیم میگیرند. اما آنها تنها وقتی تلاش خواهند کرد که به توافق برسند که شما مردم به آنها بگویید مشخصا چه انتظاراتی دارید در چگونه جهانی میخواهید زندگی کنید. من به شما برای انجام این امر متکی هستم و معتقدم اگر شما صدای خود را به اندازه کافی محکم و رسا نمایید تا شنیده شود، ما میتوانیم بر این بحرانها غلبه کرده و جهانی بهتر بر اساس حکومت قانون بنا نهیم. اجازه دهید همگی ما در همیاری یکدیگر به منظور ایجاد آیندهای بهتر برای خودمان و کودکانمان ثابت قدم باشیم.
کوفی عنان:
سازمان ملل نوسازی و متحول میشود
تهران 2 آبان ماه 1383(مرکز اطلاعات سازمان ملل متحد)- دبیر کل سازمان ملل متحد در پیامی به مناسبت روز ملل متحد گفت به منظور ایجاد سازمان مللی بهتر مجموعهای از تدابیر به منظور نوسازی این سازمان به رهبران جهان ارائه خواهد داد.
متن کامل این پیام مهم به شرح زیر است:
امروز روز ملل متحد است.
پنجاه و نه سال پیش، سازمان ملل متحد به عنوان ابزار صلح، حقوق بشر و توسعه تاسیس گردید. به دلیل وجود سازمان ملل، جهان مکانی بهتر است. اما امروزه مردم بسیاری قربانیان خشونت، ستم، فقر، گرسنگی، بیسوادی و بیماری هستند.
ما میتوانیم و بایستی که بهتر عمل کنیم. تمامی مردم سزاوار زندگی عاری از ترس و آسوده از فراهم بودن نیازهایشان هستند. آنان باید امید به فردای بهتر از امروز را در ل بپرواند. بشریت مشترکمان نیازمند این است و امنیت مشترکمان این را میطلبد.
هر ملت نیازمند دولتی است که به راستی خدمتگزار مردمش باشد. و همگی ما نیازمند سازمانمللی کارا هستیم، سازمان مللی که انعکاس دهنده جهانی که امروز در آن به سر میبریم و حل کننده چالشهایی که فردا در رو در روی ما است.
معتقدم می توانیم سازمان ملل بهتری بسازیم. به همین دلیل به زودی مجموعهای از تدابیر به منظور نوسازی این سازمان به رهبران جهان ارائه خواهم داد. این به عهده رهبران شما است تا به این تدابیر با بصیرت و حسن نیت پاسخ دهند. آنان باید زمینهای مشترک برای اجلاس تاریخی سال آینده در همین هنگام بیابند.
از شما میخواهم رهبران خود را تشویق کنید تا به جهانمان سازمان مللی بدهند که شایسته آن است. میدانم که با کمک شما میتوانیم به آن دست یابیم.
ما در دورهای جدید به سر میبریم. ما نیازمند سازمان مللی نو هستیم. اجازه دهید آن را محقق کنیم.
پیام جناب کوفی عنان، دبیر سازمان ملل متحد خطاب به همایش بین المللی اصلاحات در سازمان ملل[1]
تهران 17-18 ژوئیه 2005 برابر با 26-27 تیرماه 1384
قرائت متن پیام به وسیله آقای ادوارد مورتیمر، مدیر بخش ارتباطات دفتر دبیر کل سازمان ملل متحد
اینجانب درودهای خود را به تمامی شرکت کنندگان در این همایش که بسیار به موقع برگزار میشود، تقدیم کرده و سپاس ویژهام را از دفتر سیاسی و بین المللی که میزبانی آن را بر عهده گرفته است، ابراز میدارم. شما در لحظهای مهم برای ملل متحد و در حقیقت برای جامعه جهانی گرد هم آمدهاید. درست در ماه پیش شصتمین سال امضای منشور ملل متحد را جشن گرفتیم . اما افکارمان متوجه آینده است و نه گذشته. ما عمیقا مشغول بحث و گفتگو درباره این هستیم که چگونه پاسخ دستهجمعی خود و نهادهای مشترکمان را با نیازهای دنیایی که به سرعت در حال دگرگونی است، هماهنگ سازیم.
تا چند لحظه بعد به این موضوعات حیاتی میپردازم. اما ابتدا اجازه دهید تاکید کنم هیچ پیشنهاد اصلاحاتی، به هر اندازه مهم نباید ما را از وظایف ضروری مشخصی که بر عهده داریم دور سازد، به ویژه نیاز به حل درگیریهایی که به دزارا کشیده و حصول اطمینان از اینکه کشورهایی که در مرحله دشوار گذرا قرار دارند، حمایت مورد نیازشان را دریافت کنند. به همین دلیل است که سازمان ملل متحد برای برقراری صلح و ثباتی که بر مبنای دولتی مستقل و دموکرات در افغانستان و عراق بنا شده باشد، کماکان به تلاش خود ادامه خواهد داد، درست مانند بسیاری کشورهای دیگر، همچنین برای صلحی عادلانه و با دوام بین فلسطینیان و اسرائیلیها، ایران سهم مهمی در پیدا کردن راه حل برای بسیاری از این مشکلات دارد. درست به مانند سهم این کشور در پافتن پاسخ دسته جمعی ما به چالشهای جهانی، اینجانب مشتاقانه منتظر ادامه همکاری با مسئولان جمهوری اسلامی زیر نظر رئیس جمهور منتخب، عالیجناب محمود احمدینژاد هستم. همانگونه که با دولتی که در آستانه پایان کار خود است، انجام دادهام و امیدوارم افتخار ملاقات ایشان را در اجلاس جهانی سران 2005که در نیویورک در ماه سپتامبر برگزار خواهد شد را داشته باشیم.
ما هم اکنون در میانه تلاشی دشوار برای اصلاح تفاهم، ساختارها و فرآیندهایی هستیم که به وسیله آنها به عنوان جامعهای بین الملل کار می کنیم، تا بهتر بتوانیم پاسخهای دسته جمعی موثر به نیازهای دولتها و اشخاص در سراسر جهان تدارک دهیم. اجلاس سران فرصتی منحصر به فرد تنها برای انجام چنین اقدامی است. به همین دلیل در 21 مارس برابر با نوروز ایرانیان، اینجانب مجموعه پیشنهادات جامعی برای بازسازی در گزارش خود با عنوان «با آزادی بیشتر: به سوی توسعه، امنیت و حقوق بشر را برای همه» ارائه کردم.
ماه گذشته رئیس مجمع عمومی پیش نویس سندی را ارائه داد که حاوی دستاورد های سیاسی است که به اعتقاد ایشان روسای کشورها و دولتهای ضروری است بتوانند درباره آن اجلاس سران به توافق برسند.
آن سند به تمامی موضوعات عمده میپردازد و منعکس کننده نکاتی است که از سوی دولتهای عضو طی چند ماه بحث و گفتگو حاصل شده است. مشورتهای بیشتر در حال حاضر بر مبنای این پیش نویس در حال انجام است و گمان می کنم نسخهای جدید از آن در اواخر این هفته موجود خواهد بود.
دستور کار اصلاحات برای ایران همانند سایر کشورها در منطقه شامل منافعی حیاتی است و من معتقدم تشریک مساعی عمدهای میتواند از جانب شما صورت پذیرد.
به عنوان نکته آغازین اجازه دهید اهمیت فرهنگ صلح و نیاز به ایجاد و تقویت آن در هر دو سطح ملی و بین المللی را یاد آور شوم. ما باید خود و جوامع خود را آموزش دهیم تا از کلیشه بندیهای یکدیگر فراتر رفته و از مقولهبندیهای سادهانگارانه که موجب تشدید عدم تفاهم میشود و مشکلات جدی فراهم میکند که قابل حل نیستند. پرهیز نماییم. به همین دلیل هنگامی که ایران نخستین بار پیشنهاد گفتگوی تمدنها را در سال 1998 ارائه داد، اینجانب قویا از تلاشها برای ترویج آن به وسیله سازمان ملل متحد، حمایت کردم و کماکان به این اقدام ادامه خواهم داد.
هر فرهنگ صلحی به وسیله توسل به تروریسم تهدید میشود. امری که ایران همانند بسیاری از دیگر کشورها تجربه دست اولی از آن داشته است. تروریسم، بر خاسته از دین یا ایدئولوژی به خصوصی نبوده، و به همین ترتیب هدف آن تنها کشورهای خاص یا مردمی خاص نیست. همگی ما اهداف بالقوه آن هستیم و حقیقتا بایستی به عنوان جامعهای بین المللی با این پدیده مقابله کنیم. برای این اقدام ضروری است درباره اینکه چگونه آن را تعریف کنیم به توافق نظر برسیم و کنوانسیون جامعی که بر اساس آن همه انواع تروریسم غیر قانونی خواهد بود را تصویب کنیم. در حالیکه من کاملا نسبت به حساسیتها و ملاحظات موجود در این باره آگاه هستم، معتقدم باید بتوانیم درباره اینکه حق قانونی مردم برای مقابله با اشغال خارجی نمیتواند و نباید شامل حق کشتن به عمد و مثله کردن شهروندان و غیر نظامیان شود. توافق کنیم.