اختلال شخصیت ضد اجتماعی با اعمال ضد اجتماعی و جنائی مستمر مشخص است اما معادل جنایت کاری نیست بلکه ناتوانی برای مطابقت با موازین اجتماعی است که شامل بسیاری از وجوه رشد نوجوانی و جوانی بیمار می گردد به بیان دیگر به رفتارهایی ضداجتماعی گفته می شود که در جامعه مورد پسند نیست ولی در نزد انجام دهنده ی آن ناپسند و زیان بخش شمرده نمی شود و افراد ضد اجتماعی می خواهند که نظام موجود را به هم ریخته به هر قیمتی که شده از راه آسان موفق گردند آنان در جستجوی ارزشهای افسانهای هستند و به علت تکانش های خود لزوم ترمز کردن آن ها را احساس نمی کنند به علت جستجوی منابع لذت و نیز ضعف اراده به آسانی گرفتار مواد مخدر و الکل می شوند انحراف های جنسی به فراوانی در آن ها دیده می شود و آنان بدون احساس کوچکترین پشیمانی مرتکب جرم می شوند شخصیت ضد اجتماعی که جامعه رنجور و روان رنجور نیز به طور متناوب و به جای آن به کار می رود بر چسبی است که رفتار خلاف قانون و ضد معیارهای اخلاقی جامعه را توصیف می کند که به منظور خیلی ها شدیدترین و جدی ترین نوع اختلال روانی است بی قرار بودن و تکانشوری آنان سبب می شود در اندک زمان سر به هوا شوند که خود طبیعت واقعی آنان است بدهکاری بسیار بالا می آورند خانواده ی خود را رها می کنند پول های شرکت را بر باد می دهند و دست به تبهکاری و قانون شکنی می زنند وقتی گرفتار قانون می شوند توبه هایشان چنان متعاقد کننده است که از تنبیه معاف می شوند و فرصت دیگری به آنان داده می شود با این حال به ندرت به قول خود وفا می کنند و گفته هایشان هیچ ارتباطی با احساسات و اعمالشان ندارد.
نشانه شناسی:
«رابرت دی. هیر» بر اساس کار کلکلی ابزار سنجشی را به نام فهرست پیسکوپاتی ساخت که 2عامل دارد 1. صفات اصلی شخصیت پیسکو پاتیک و 2. سبک زندگی ضد اجتماعی.
اینصفات اصلی شخصیت عبارت اند از: چرب زبانی و جذابیت سطحی، احساس ارزشمندی بزرگ منشانه، گرایش به دروغگویی بیمار گون، فقدان همدلی با دیگران، فقدان ندامت، و عدم تمایل به پذیرفتن مسئولیت اعمال خویشتن
صفت سبک زندگی ضد اجتماعی بر محور تکانشگری می چرخد، خصوصیتی که می تواندبه رفتارهایی منجر شود که در سبک زندگی نااستوار، بزهکاری نوجوانی، مشکلات رفتاری زودهنگام، نداشتن هدفهای واقع بینانه ی بلند مدت و نیاز به تحریک مستمر جلوه گر می شوند، پس چهار علامت مشخصه شخصیت ضداجتماعی عبارت است از: خود محوری، فقدان احساس گناه، رفتار تکانشی و فریبندگی سطحی و ظاهری.
خود محوری به حالتی گفته می شود که فرد تنها خودش را می بیند و به نیازهای دیگران اهمیت نمی دهد، افراد دارای اختلال شخصیت ضد اجتماعی اضطراب و احساس پشیمانی ندارند و هیچ گاه احساس گناه نمی کنند حتی وقتی به دیگران آسیب رسانده و باعث رنج و آزار آنان می شوند.