رشته مدیریت صنعتی
مقدمه
هدف ما در این پروژه طراحی یک آسانسور کششی (موتور گیربکسی) برای حمل انسان در یک ساختمان مسکونی 10 طبقه می باشد. بطوریکه این آسانسور بتواند 8 نفر را در 10 طبقه جابجا نماید.
فاصله بین طبقات m 5/3 می باشد.
در این پروژه تمامی محسبات بر اساس استانداردهای آسانسور از جمله EN81، مبحث پانزدهم مقررات ملی ساختمان و ...، می باشد.
در این پروژه سعی شده است تا تمامی محسباتی که برای طراحی یک آسانسور کششی لازم است آورده شود.
مباحث مورد بحث در این پروژه به صورت زیر است:
معرفی آسانسور
طراحی و انتخاب ابعاد و اندازه های مورد نیاز
طراحی و انتخاب سیم بکسل
طراحی گیربکس
انتخاب موتور
و ...
تاریخچه آسانسورهای کششی
مختصری در مورد چگونگی به وجود آمدن آسانسورهای امروزی:
طرح علمی آسانسورهای امروزی مطعلق به دانشمند و ریاضی دان بزرگ، آتوود است. در حقیقت پایه گذار علمی آسانسورهای امروزی این ریاضی دان و دانشمند عالی قدر می باشد. ماشین آتوود عبارتست از دو وزنه ای که با یک نخ به یکدیگر مربوط می شوند و روی فلکه ای، وزنه ها به بالا و پایین حرکت می کنند.
با بررسی قوانین حرکتی این دو وزنه نسبت به هم و تاثیر آنها بر فلکه، قوانین و فصول های محاسباتی آسانسور تدوین گردید.
در حدود سال 1800 میلادی با کشف نیروی بخار در کشور انگلستان صنعت آسانسور دستخوش تحولاتی شد و قدرت بخار به عنوان نیروی محرکه بالابرها مورد استفاده قرار گرفت. اما به دلیل عدم امنیت کافی در این آسانسورها تا سال 1852 مورد استفاده قرار نگرفت.
الیشا جی اتس با بگارگیری ترمز اضطراری در آسانسورهای کششی در سال 1853 توانست ایمنی استفاده کنندگان را تامین نموده و از لحاظ روحی اطمینان بیشتری به مسافرین بدهد و در سال 1858 این سیستم در آسانسورها به صورت صنعتی مورد استفاده قرار گرفت.
ورنر زیمنس در سال 1880 با استفاده از موتور الکتریکی به جای موتورهای بخار اولین آسانسور الکتریکی را ابداع نمود و جان روبلینگر با بکار گیری سیم بکسل فولادی به جای طناب های کنفی که از ایمنی چندان قابل قبولی بر خوردار نبودند، کمک کردند تا آسانسورهای پیشرفته امروزی که از استانداردهای ایمنی بالایی برخوردار هستند روی غلتک پیشرفت قرار گیرند.
مشکل اساسی موتورهای الکتریکی آن روزگار محدودیت سرعت در آنها بود که نمی توانستند سرعتی بیش از 2 متر بر ثانیه داشته باشند. در سال 1903 با بکارگیری موتور محرکه الکتریکی بدون گیربکس دسترسی به سرعت های بالا امکان پذیر شد و از سال 1915 با استفاده از سیستم های الکتریکی و کنترل کابین امکان پتوقف کابین و تراز شدن آن با کف طبقات ممکن شد.
و بالاخره در سال 1950 سیستم کنترل گروهی در آسانسور به کار گرفته شد و حتی نیاز به وجود فردی به عنوان اپراتور (آسانسوچی) در داخل کابین نیز منتفی گردید
معرفی آسانسور
تعریف: آسانسور وسیله ای است دائمی متشکل از کابین و معمولا وزنه تعادل و قطعات دیگر که برای جابجایی عمودی در حمل انسان یا بار به کار می رود.
آسانسورها با چندین مشخصه گروه بندی می شوند که مهمترین مشخصه طریقه رانش آسانسور است که باعث طراحی و ساخت متفاوت قطعات آن می شود:
گروه بندی بر پایه طریقه رانش اسانسور:
1- آسانسور کششی: که معمولا نیروی محرکه الازم توسط الکتروموتور تامین می شود.
2- اسانسور هیدرولیکی 3- آسانسور پنوماتیکی
با توجه به اینکه هدف در این پروژه، طراحی آسانسور کششی می باشد، بحث ما روی این نوع معطوف خواهد بود.
آسانسور کششی، اسانسوری است که حرکت آن بلر اثر اصطکاک بین یسم بکسل و شیار فلکه کششی به هنگام چرخش آن توسط موتور محرکه انجام می شود. آسانسورهای کششی به دو دسته ی موتور گیربکسی (شکل 2و1) و بدون گیربکس (شکل 3) تقسیم می شوند.